பட்டுவிட்டதாய்  விட்டுவிட்ட,

பூஞ்செடியில் மொட்டுவிட்ட 

தளிராய் வந்தவளே...! - உனை 

எட்ட  நின்று பார்த்தே - தினம் 

ஏங்கி தவித்த நாழிகைகள் 

நினைவில்லையே...! - நீ 

கிட்ட வந்து பேசுவதும்  

கனவில்லையே...?
தொட்டுவிடும் தூரத்தில்
நீ இருந்தும் தொட்டுவிட
மனமில்லையே...!
என் பட்டு பூவே....!